Wednesday, November 30, 2011

Doing my School Works!

No haggard!

Kaya ko 'to...

Exam pa namin bukas sa marketing! Grabe... 7:30 a.m. pa klase ko and I need to wake up 5:00 a.m.

Kaya ko 'to...

God will guide me... Be happy always!

I need someone to lean on... hahaha Drama!

No texting, No watching t.v., No daydreaming!

Ciao!

Bubbly Blogger Template | Blogger Themes and Blogger Templates

Bubbly Blogger Template | Blogger Themes and Blogger Templates

Sunday, November 27, 2011

A friendly reminder from ME!

I used to remind myself about this one... And now, I just want to leave this reminder from me to you...All of you...
      " Man cannot live on bread alone, but needs every word that God speaks."
                                                                                                                            -Matthew 4:4


Insensitivity of many people due to their lack of understanding and low state of thinking can actually ruin a good mood. People may act innocently and brag tremendously without thinking, but the TRUE HUMAN with a very own self-respect and dignity can act against those people who were innocently bias on their environment. "INNOCENCE can be pure as the white sugar but it can also be a deadly white poison that can kill numerous HUMAN."

Think about it!^_^

Saturday, November 26, 2011

COST ACCOUNTING!!!!

I need to study very well this time... I don't want to be evicted... God please help me...^_^

I can do this one!


Friday, November 25, 2011

Shared Story

                                         Itago na lang natin sila sa mga palayaw na Compli at Cated


Sobrang napakamahaderang freak lang ako kung makapagpost ng mga ganito istorya...
Anyway, I've already ask permission to Compli to publish her story...

She's a very good friend of mine, so I will going to do this one...


Heto pala ang gustong sabihin ng aking kaibigan este yung nararamdaman pala nya...

Dear IKAW,

      Minsan nararamdaman kong para bang napakalayo mo na...Guni-guni ko lang ba yun?
Minsan pa mga kahit sabihin mong mahal mo ako, pero hindi ko naman maramdaman, kasi nga parang iba na...Ewan ko kung ako ba yung iba, or ikaw yung nag-iba...Kahit ba na sabihin ko ring mahal kita, di ko rin naman maipakita... Minsan kapag gusto kitang makita at namimiss na kita, gumagawa ako ng paraan para makasama ka... Pero habang lumilipas ang mga araw, para bang palagi na lang ako... Kaya ng minsan kapag sinasabihan mo ako na namimiss mo na ako, hindi na ako naniniwala, kasi nga, ako pa din yung taong mas naniniwala sa mga ipinapakita ng isang tao...Too bad, wala man lang akong makitang effort sayo na talagang magpapatunay na namimiss mo ako...
Pwede ko na bang sabihin na just keep it up, malay mo isang araw may pumalit na sa pwesto mo sa buhay mo...
OO, kaya ko talaga ang sarili ko, pero minsan gusto ko ding may taong magpaparamdam na ako ay mahalaga...Di ko na yun maramdaman sayo eh...Nasaan ka na ba?

Ayaw kong magbulag-bulagan na... Nagpapasalamat pa din ako sa mga mahal kong tunay na kaibigan, dahil sila ang naunang nakapansin ng konting uka sa kung anumang relasyong meron tayo... Sa una talaga pinagtatanggol talaga kita, pero ngayon, ayaw ko ng magsalita pa...

Mas mabuti na din siguro yun para di na ako makaramdam ng kalungkutan, sawa na ako sa pagiging malungkot...

Sana, kung nasaan ka man ngayon, mag-ingat ka na lang at sana pakaingatan mong huwag manakit ng damdamin ng taong minamahal mo...



P.S.

       Okay na ako. Gusto ko lang ilabas ang kung anumang hinanakit ng kalooban ko, hindi sayo ngunit sa mga pagkakataong nasayang ng wala man lang pag-uusap na nangyari...

MAHAL KITA.





Thursday, November 24, 2011

Orasan


Heto pala ang oras noong isang araw... Last week pala. Heto ang oras na naging aware ako na may birthday celebration palang nangyari noong nakaraang araw... Naalala ko lang kong gaano ako kalungkot at kadrama, kasi nga sobrang affected ako sa mundo. Ayaw ko yung may nakakaalalang birthday ko pala, kasi nga ayaw kong ma-feel yung emptiness... Hahaha

Baliw lang eh..
9:33 am...tama ba?
Bigla ko lang kasi noong naalala na may nadagdag nanamang numero sa age ko...
Kaasar nga eh, sa tuwina na mayroong makaalalang batiin ako, para bang ipinapamukha sakin na tumatanda na ako...^_^

Pero sa totoo lang aware naman ako eh. Alam kong lahat tayo ay darating sa punto kung saan lahat tayo ay tatanda...

TIME! Sobrang napakahalaga ng TIME sa akin...
Kayo ba?
Mahalaga ba yung TIME sa inyo?

Hindi nga nauubos ang oras pero TAYO NAMAN AY NAUUBUSAN NG ORAS!
Mapait na katotohanan na kahit pa ang pinakamayaman dito sa mundo ay hindi makakaiwas sa pagtanda, hindi lamang ng panahon kundi ng buong mundo lalo na ng KATAWAN...

Wednesday, November 23, 2011

SHADOW




Hush now vapor in blue under the moon's shadow
The languid possibility of torment is in your hands
Hush now vapor in blue!
But it will be the beginning of their lark

Hush now vapor in blue!
the one who've hurt you will lacrimate
that shadow promised it to you
For you, he will do everything


Hush now vapor in blue!
The lamentation turns to an end
That shadow will make them all lachrymose
Be it thy will or not


Hush now vapor in blue!
Begin to titter and stare the moon
the moon who gives the soulful light
That lets to that shadow appear in the dim light...




Saturday, November 19, 2011

Last Day Is My Birthday!

Yeah! Birthday ko kahapon and I'm so thankful kay God for giving me another life to live... Kelangan ko na talagang baguhin ang sarili ko para sa ikakaayos ng buhay ko...

Tsaka I think pwede naman akong mag-birthday araw-araw eh...
Kaya Happy Birthday to me...

Sa sobrang dami ba naman ng mga nag-greet saken kahapon, medyo okay na ako...Masaya na din kasi kahit papano may mga taong sadyang gumawa ng paraan para lang mareace out ako...

Sa susunod hindi na talaga ako gagawa ng moves para magkasama kami...

I will try mt very best to hold on to my feelings and to my pride...

Belated Happy Birthday To Me, I forgot to greet myself yesterday!...

FLYING ISIP...


                
Sa dami ba naman ng mga dapat gawin sa school, kaliwa't kanang mga projects, deretsong exam[men! UNSTOPPABLE talga!], idagdag mo pa ang mga extra-curricular activities mo, kaliwa't kanang committments sa iba't ibang mga organisasyon, asan ka pa? Ikaw na ang bida! Pagod and isip! Pagod and katawan! Sabog na sabog! Teenager pa lang, kulang na kulang na sa tulog, paano na ngayon ang sistema ng katawan, yan ay kung may natitira pang sistema... Sirang-sira na di ba?

Estudyanteng malupet! 

                
                   Minsan talaga gusto kong ipagsigawan na "AYAW KO NA! I QUIT!" [laugh]. Pero kako "QUITTERS NEVER WIN." As in! Mga sobrang tambak na gawain sa school, STRESS FACTORS talaga! Paano na lang kaya ang magiging buhay naming mga estudyante if ever maka-graduate kami? Drained na and energy! Biruin mo ba namang ginugol mo na ang paghahaba-habang taon mo sa pagsusunog ng kilay, ubos na ang kilay, na-short na ang height dahil sa kakulanagn sa tulog, tapos hindi ba nga, naghirap ka nang lahat para makatapos, at pagkatapos kapag nakapagtapos ka nga, bagsak uli sa pagtratrabaho para pahirapan uli ang sarili  para nga naman for "THE FUTURE USE AND FOR THE BRIGHTER FUTURE" di ba? Magulong isipin di ba? Kaya kung ako sa inyo, JUST READ IT NA LANG PO ITO, PAHAPYAW at NEVER MONG DIDIBDIBIN! Ang tanging gusto ko lang naman ay maglabas ng "SAMA NG LOOB" dahil nga sa hindi ko magawang utusan ang aking sarili. Kung tinamaan nga naman ng KATAMARAN OO! "THE SPIRIT IS WILLING BUT THE BODY IS NOT."

                    Ang hirap talaga minsan ang maging isang ESTUDYANTENG MALUPET! Madaming business calls! [as if! hahaha], madaming meetings, madaming sakit ng ulong kinakaharap. May formula nga ako diyan eh:

                     ESTUDYANTENG MALUPET   + MATURED MAG-ISIP = FLYING ISIP :)

                      Anyway... Datapwat, hindi naman  lahat ng mga estudyante ay ganito. May mga iba-iba. Kasi nga "WE ARE NOT THE SAME!" Kasi nga "WE ARE ALL UNIQUE IN OUR OWN SPECIAL WAY!" Eto ako. Ayan ka. Gantio ako. Ganyan ka. May mga tamad, may mga masipag, may happy-go-lucky, may tahimik, may maingay, mayroon yung palaging nakikialam, at mayroon din naman yung mga walang pakialam.

MALABO DI BA? :)