Unreal

Here we go again...
I'm not actually a collector of Nicholas Sparks' books, but I used to like his works. The way he wrote his novels and the like. But what makes me really confused sometimes, is the way some people make his novel into movies.

The movie is not accurate to what the book is all about. The scenes, and sometimes everything seems to far way beyond what the book is all about.

With this issue, I'm being used to read first the published book before I go watching the movie, and as far as I know, and I'm too aware that the story from the book itself will never be the same again when it comes to the movie version. Is as if it have been codified,edited,and revised by others. Though I knew that there's some edit they need to do, and maybe some revision to the story, maybe to minimize the expense in making the movie? Is that it?

But the thing for me, I usually get confuse on the flow of the story in the movie because there is the big difference from the book.

Confused.

Chained

Nag-aaral ako para makapagpagpatayo at makapagmanage ako ng sarili mong negosyo at hindi ako nag-aaral para lang mamasukang habang-buhay sa kompanya ng ibang tao.

:((

Nalulungkot lang ako na najudged na naman ako ng mga tao. Don't judge a book by its cover.

AT pakiusap naman, wag kayo magsalita na tigilan ko ang paglalaro, hindi ako naglalaro, seryoso ako at ang PUBLICATION ang kasiyahan at nuhay ko ngayong kolehiyo ako. Pangarap  ko 'to eh. Masakit lang na yung mga mahal ko sa buhay ay di alam ang pinagdadaanan ko at ang totoong kwento ng buhay ko.

Minsan na nga lang ako lumabas ng bahay na hindi school ang  dahilan, ganun pa ang sinasabi... ang daming sinasabi... Pero yun nga, wala silang alam. Wala kayong alam. AT wala na akong pakialam pa sa mga sasabihin niyo.

Paano na lang kaya kung sabihin kong aalis ako at magpapakalayo-layo para maghanap ng trabaho... Pagsasalitaan niyo ako? pagbabawalang mag-grow?
Hindi naman kasi ako nagpapabaya sa buhay ko. Ang sakin lang, habang buhay pa ako, ginagawa ko na ang lahat ng makakaya ko para matupad ko ang mga pangarap ko. At nagsisimula na ako. Sana naman, wag niyo akong pigilan sa mga ginagawa ko ngayon, dahil sa mga ginagwa ko, dito ko mas nailalabas ang totoong ako, at yung talento ko.

God, if this is a test, I'm so willing to be tested by you.... Please help me to overcome this feeling...

 

Pain in a silence

Silence may mean a lot of things to human kind.
It may either be a person might suffering from a tremendous hardships, or might be on the state of being happy. Or he/she is really having a really hard time in life. That the only thing he/she can do is to be in a silent mode and keep himself quiet while others think about his/her situation.

So don't ever take it for granted. Silence can mean a lot of things.

It can be either a sign for agreeing on something, or it can be a sign of disapproval.
Either way, being in a silent mode sometimes can mean that the person want to be alone in order for him/her to think a lot of things or to made up his.her mind for the things he/she must do to his.her life.

Silence. Can mean that you're are hurting deep inside that no matter how must you try to communicate what you feel to others, still there is this force that is holding you not to do so. So that's why, you just keep on being in a silent mode. Hoping that someone, there will be someone who can decipher your sudden change. That somehow, out from no where, there will be this someone who is willing to share your burden.

But somehow, I guess, sometimes, we must try to face the profound truth... Sometimes, all that we can do is to let the things flow according to its own way and let ourselves be there at the flow, letting ourselves be carried away.

Sometimes, even in the midst of our suffering, our very own self can only comprehend.

Regal Shocker!!!

G'day fellas!!! G'day chums!!!
Long time, no write again...
Anyway, I'm back again!!! Again and again and again.... :)))
Okay.... I really do have a long week ahead of me...
I've been through a lot of adversaries and loneliness... But thank God, I'm okay now... :))))
Who's laughing? ME .ME .ME .ME. ME... Hahaha.haha
And today... it's really an OH-EEM-GEEZ thing!!! Yeah right! It's an OMG!!!
I've heard something that makes me confused for a minute, about someone whom I know from my past, that I've almost forget that she's still existing...
Oh well, I  guess, I really don't know her back then even though I'm calling her my friend, BACK THEN...
It's not that I'm a bitter, no I'm not... I'm just trying to let it out..
I know, yes I know it from the very start, she is bitter, and I don't know why...
Okay, I'm making a fuss on it this time...
I'll gonna end this one later... whatever the outcome of it, atleast I did my part...
I know, I'm better... and I will gonna see to it that I'll be okay right after our talk later...

I'm still wondering why there are those people who used to use other people to get what they want in their lives, no matter what would be the cost of it. No matter how much they hurt other people in order for them to get what they want...
I call them BITTER...
LIFE IS SOOOO SWEEET you know...

You just need to open up your eyes for all the things that really matters, you must learn to listen, you must try to open up your heart to move forward...

Have a humble heart anyway!!! DO IT EVERYDAY!!! ::)))

Redirection

People may think that every redirection is one way or another sign of bad luck.
But redirection for me is a way of being corrected and putting things into correction and letting things be done according to its right way...
I'll gonna miss the bonding, the laughing and everything about MA 3B...
Let bygones be bygones and move forward...
This will be for all the people I considered as a very special part of my life... Being involved on such organization, on such circle of friends that I have, t'was a very extraordinary experienced.
Set fire to the rain. Let the rainfall down, and stand as you fell down. this is  the life we have on earth...
Sir A, THANK YOU SO MUCH FOR BEING A GOOD FATHER TO US... God knows how much we'll going to miss you and also the others... But thanks also, we just have a very small world, we can still see each other around the campus and perhaps, have a little chat to each and every one of us...
Chums!!!! I will miss you.... I won't name names for I will going to speak generally...
Don't forget the things that we've shared to each other...



Lovelots!!!!

Encoder

Encoder. Encoding. Encoder mania... Good morning!!! Office girl!

May will surely end... I have a very long week ahead of me... Need to ready myself for the coming school days. But I need to ready myself first for my exam... The Civil Service Examination- Professional Level... I'm praying that I can be able to make it, in Jesus name... Please do pray for me, that on May 27,2012, I can be able to pass my exam and that day will be a great and wonderful day for us.

Thank you very much chums!!!

 I need support! I need encouragement also!!!

Pleaseeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee.... ^_^

Summer Job cum On the Job Training

Experience and the friendship between my co-workers is indeed a priceless one...
It is good that I've got this job... summer is indeed a great time for me this time.
I became an office girl and I'm so thankful that after this one, I can be able to gain a better knowledge, also with the understanding on dealing with so many people with different attitudes...
I love my job and I'm so thankful to GOD...

Ilang oras na lang... Kasalan na... Yey!!! Lord, give us enough courage and patience para maging successful yung wedding...
God bless us all...


SMILES!!!! :))

Summer

Happy SUmmerific day!!!
It's so hot in the Philippines!!!
Gusto ko tuloy pumuntang Baguio...

Anyway, I would like to congratulate my self for having my summer job.. Yepeeee!!!
Better to look for a job than to sit and just wait for the classes to resume...

Good night!!!


#ulam-ko-ngayon-ay-bangus

yum-yum!

It is just like the other night... I don't know what would I feel about such kind of  grief... I am still a human... I've committed a lot of mistakes, and I am openly to correct it... This song really strikes me. As I am pondering my life now, what I want to be soon, what will I do to pursue what I want and what will be my moves. i'm not getting any younger, my age keeps on adding every year, but I'm not really counting on it 'cause I don't want to let myself being stress about my age. I'm not a kid anymore.
Life is not unfair, it is always fair. It is always up to you to handle your life, on how you play on it carefully, and how you handle yourself in whatever the situations you were facing in this life... That's what makes life fair enough for us human to live with. 

I WILL SURVIVE!

This is my thing! And my thing is to survive and stay alive... ☺

Na na na na na... I don't know what will be my future, but one thing is for sure, as long as I am breathing, I will live and love until the end...

There are a lot of dismayed that I've been through this month, pero sa palagay ko, sadyang kailangan ko lang pagdaanan ang lahat ng ito...

Sabi nila,  ganito daw ang buhay. Halo-halo lang... Sakto, nakikibagay ito sa panahon ngayon. Summer na summer ang dating...

Sa wakas, tapos na namin ang mga exams, tapos na ba ang laban?
Para saken hindi pa. Nagsisimula pa nga lang ito... Basta wala na itong sukuan. Laban hanggang sa huli.

Estudyante. Ganito ang tawag ko sa sarili ng mga kulang kulang 12 buwan sa isang taon, at  Estudyante naman ng 2 buwan. Magkaiba nga lang sila ng ibig sabihin... 2 months akong magiging estudyante ng sarili ko mismo. Mag-aaral ako sa mga bagay-bagay sa pamamaraang alam ko... Yun lang.

Thank you pala sa nangunang magcreate ng music dito sa mundo... Bravo!!!  Sobrang naging malaking tulong yung music saken... Nakikinig at kumakanta na lang ako kapag sobrang depress na ako. In short, ang Music ang naging karamay ko sa mga panahong lugmok ako sa hirap ng buhay...☺

Loonie ft. Quest -Tao lang

Nagandahan ako ng sobra dito sa kantang ito.

Wag tayong apurado. Kapag ba tahimik, suplado/suplada na kaagad? hindi ba pwedeng pagod lang talaga?

Natapos na pala yung final examination-doomsday namin kahapo. Hayon, yung last exam namin, yung cost accounting, nakakamatay... Sobrang unfair... Madami akong classmate na umiyak ng bongga...Ayaw talaga naming maevict sa Management Accounting program... Umuwi kagad ako after the exam... Yung iba, naglamyerda magdamag at umuwi ng gabi... Pampaalis daw ng sama ng loob... Ako ang ginawa ko, kumain ako ng kumain ng bongga!!! Bakit ba kasi? That time di ko talaga alam kung ano ang aking nararamdaman... Pero heto ang sure ako, kagaya ng iba, malungkot din ako... 

Sino ba ang may gustong matanggal sa amin? Hayyy!!! Buhay parang Life!!! God is still good sa amin, kasi natapos na namin lahat ng mga kalbaryo namin.... Yung isang yun na lang ang sablay... Di bale, bahala ka na Papa God...

Bakasyon na at ako ay ewan ko.... hahaha.... Di naman ako excited sa bakasyon... Wala lang... 2months nanaman akong magkukulong sa bahay....


Pero heto na siguro ang pinakamatindi, MABABASA KO NA YUNG MGA LIBRONG NAG-HIHINTAY SAAKIN!!!    GUSTO.KO.PALANG.MAGKARON.NG.COPY.NG.COUNT.OF.MONTE.CRISTO!!!!!!!

Keep on believing...

Photo by: November Cabuena; Heart-shape stone

                                                              
Keep on believing. Yun yung survival lingo ng isang taong medyo alanganin na sa kanyang sarili. Yun bang parang lahat na ng kanyang makakaya ay ibinigay na nya. Ang kaso, parang walang silbi pa din... Keep on believing!

I've witnessed the breathtaking sunset kahapon, kasama ko yung dalawa kong kaibigan... Sobrang ganda lang talaga ng view... Sobra!

Realizations: Dapat magsurvive ako para makakita uli ng mga maraming sunset. Para makakita ako ng marami pang hues ng clouds... Dapat na i-enjoy ang buhay kasi nga 'di natin alam ang mga pwedeng mangyari sa hinaharap... Dapat na habang may time pa ako dito sa earth, I need to spend it sa mga taong  mahal ko. Let them know na MAHAL NA MAHAL KO SILA!!!♥♥♥

Gusto ko pang  mabuhay ng matagal Lord God! ☻

Gusto ko pang makakita ng maraming sunset, sa iba't ibang mga lugar...
Gusto ko pang maging wine connoisseur... Asa pa ako! hahaha

Pero seriously speaking, I will live longer po ha?

Gusto ko pa po syang makilala ng lubusan. Gusto ko pong makasama pa sya ng sobrang tagal. at alam mo na po kung ano yung dahilan ko... ☺☺☺

Hindi po ako nalulungkot sa lagay na ito. Kumbaga ang aking pakiramdam ngayon ay maihahalintulad ko sa sarili ko. Nasa in-between palagi ang aking nararamdaman. Yung safest place kumbaga para walang komplikasyon...  ☺

Gusto ko lang maglabas ng mga nararamdaman ko at the same time yung mga opinyong nananahan sa aking isipan ngayon... ☺



Live. Laugh. Love.  ♥♥♥

E.T. Extraterrestrial life.Aliens

Today. Today. Today.

Mabuti na rin minsan yung manahimik ka. Yun bang wag ka na lang muna umimik. Ang weird lang kasi uli, okay, weird na talaga. Kapag nananahimik ako, sila yung nangungulit, kapag di ko naman sila iniimik, titigil naman sila...
Ang saya di ba? Ang gulo talaga ng mga tao...


Heto na, gagawa ako ng brief research tungkol sa mga E.T. Extra Terrestrial. Alien.

Alien kasi ako... *LAUGH*

Extraterrestrial life 

                   (from theLatin words: extra ("beyond", or "not of") and‎ terrestris ("of or belonging to Earth")) is defined as life that does not originate from Earth.

                    Referred to as alien life, or simply aliens, these hypothetical forms of life range from simple bacteria-like organisms to beings far more advanced than humans.

                     The development and testing of hypotheses on extraterrestrial life, is known as exobiology or astrobiology; the term astrobiology, however, includes the study of life on Earth, viewed in its astronomical context. Many scientists consider extraterrestrial life to be plausible, but no direct evidence has yet been found.                                                                          http://en.wikipedia.org/wiki/Extraterrestrial_life

 

Kakaiba lang...

yun lang...

:)

Moonstruck

I became popular with this so-called life's tantrums...

Choice mo din naman in the end yung masusunod.

I would like to remember the super great day and at the same time,yung araw na kung saan una akong nakatanggap ng bouquet na orange rose ang laman.

Date: February 14, 2012, UNP Campus.
Given by: Mr. James Mark Gonzales :))

Sobrang naappreciate ko lang talaga yung effort nya.
Yun lang, buti na lang at orange rose yun, dahil kung hindi, hindi ko tatanggapin yun.... Mapili lang talaga ako sa mga flowers lalo na pagdating sa mga orange rose...

Life is really a combination of pleasure and pain. Ups and downs. Masaya na malungkot. Grabe...

Bad news: ang sama talaga... Kelangan ko talagang mag-aral  ng mabuti. Challenge na talaga 'to. Ikaw na ang bahala sa akin Lord!

Good news: Nakasama ko sya.
                    Sumali ako sa Journalism Competition, UNIWIDE, and they've told me na isa ako sa nanalo.. Ewan ko lang kung anong place ko...



Nevertheless, THANK YOU SO MUCH LORD FOR EVERYTHING! :))

Moon Lullaby

Orange Rose...

*Buwaya sa kalsada*

          Napadaan ako sa flower shop uli.... mga naggagandahang bulalaklak. Pang-akit sa mga mata ng mga taong nagdaraan. Pinakamatingkad pa din ang aking pansariling paborito sa lahat. Orange rose nga naman. Wala na akong pasok. Maaga pa naman. Gusto ko munang magmuni-muni. Napakadaming tao. Akala mo mga busy. Pero ang totoo, yung iba sa kanila nagpapakabusy lang. Nagsawa na akong kausapin ang sarili ko na ang  main subject ko ay ang mga di kanais-nais na mga nangyayari sa loob ng campus. mga sabotaheng nangyayari, di pantay na pagtrato sa mga estudyante, mga isyung kapupulutan talaga ng aral. Mga estudyane blues... Di pa ako isa sa kanila. May boses pa naman ako. Sa tulong ng aking pagsusulat. Ayaw kong magbulagbulagan sa mga nangyayari sa aking paligid. Di ako kontentong nakaupo lamang samantalang ang karapatan ko bilang isang tao na myiembro ng lipunan ay di na pantay at naaapakan na. Idadaan ko na lang sa sulat kamay.

         Salamat naman at masosolo ko na ang upuang ito. Dyahe lang kasi kapag may tumatabi saken na magsyota. Lantaran kumbaga. Ngayon ako’y , mag-isa. Nag-iisip ng mga bagay bagay na magpapasakit nanaman sa aking ulo. Di ko maiwasan na tumingin sa mga taong nagdaraan. Halo-halo, iba-iba... naisip ko tuloy, hanggang kailan ba ang ganitong daloy ng buhay ng tao... nababagot na ang aking pakiramdam. Gusto kong may gawin, pero sa ngayon ako’y tinamaan ng katamaran na pati ang sarili ko mismo di ko na mautusan. Magpapalipas lang ako dito. Heto nanaman, sabi ko na nga ba eh, parating na sila. Makaalis na nga, baka kung ano nanaman yung masaksihan ko. Uuwi ako bandang alas-kuwatro. Nauuhaw na ko. Makabili nga ng fruit shake. Kinse pesos, yun lang ang budget ko. Ayos! Nakita ko Small Fruit Shake-Php15. Gusto ko na tuloy makipagbuno. Sabihin ba namang Php25 na. Grabe! Sige na nga tamad ako ngayong araw na ‘to eh... Uhaw na uhaw na talaga ako at eto talaga ang gusto ko. Sa susunod magtutubig na lang ako. Yung tig-sampung piso! Ang hirap talaga ng buhay... Todo higpit sa paglalabas ng pera. May mga ibang tao, kala mo kung umasta di apektado ng krisis. Ang labas sa ganitong sitwasyon, pabor pa rin ito sa mga mayayamang patuloy na nagpapayaman, at ang apektado naman talaga ay ang mga taong mas mahirap pa sa daga ang buhay.

         Ayan na, sige na uuwi na ako. I need to deal with tricycle drivers. Bato bato sa langit ang tamaan sana bumukol. Naranasan mo na ba na sumakay ka sa tricycle nila, pagkatapos sisingilin ka nila ng sobra-sobra? Sila pa ang matigas, sila pa ang mataray... Naisip mo ba na di pa nag-iissue ng fare hike? Kahit piso lang ang sukli mo, kunin mo, sapagkat di kelanman mabubuo ang limang piso kapag kulang ng isang piso. Ang gusto ko lang naman na sabihin, hanggang sa patuloy nating kinukunsinti ang mga ganitong klase ng tao, mga abusado, ay patuloy sila sa paggawa nito. Pare-pareho lang naman tayo na tao. May nakasabayan pala ako noong isang araw na matandang lalaki. Dayo. Nakikipag-usap sa mamang driver ng tricycle, sabi ng matanda “ grabe kayo dito, kung maningil ng pamasahe daig pa ang konduktor ng bus. Sa lugar naming, doon sa  Hudlom City, kapag dayo ka doon at di mo alam yung pasikot sikot sa lugal, ihahatid at ihahatid ka  nila sa pupuntahan mo, kahit pa malayo yun, sisingilin ka lang nila ng tama.” Natatawa na lang ako sa matanda habang nakikinig sa kanyang litanya. Tama nga naman. Kung iisipin, kahit pala sa kalsada madaming nagkalat na buwaya. Di lang pala sa gobyerno meron ng ganun. Tama na ang lamangan. Kaya di  na siguro umunlad-unlad ang bayang sinilangan dahil patuloy tayong kumakain ng sobra-sobra. Sana naman di ako makatagpo uli ng isang buwayang sakim.

        Ayaw na ayaw ko yung nalalamangan... Next stop, bus station! Buti pa dito kahit papanu komportable ka, sulit mo pa ang bayad, dyahe lang kapag may mga center seat. Kompara sa hari ng kalsada (JEEPNEY), punuan na nga, di ka pa makaupo ng maayos. Ipit na ipit ka pa. Ang singil, ganun pa din. Tao nga naman talaga oo... Sabi ko nga kanina pa, lahat tayo ay pare-parehong tao. May kanya- kanyang pinagdadaanan sa buhay. Sino ba naman ang may gusto na palagi na lang nalalamangan ng kanyang kapwa?

           Nais ko lang mag-iwan ngayon ng isang simpleng mensahe : “Tao ka, may karapatan, gamitin mo ito upang ipaglaban ang iyong sarili sa anumang mga panglalamang ng iyong kapwa,sabihin mang maliit na bagay ang mga yun, tandaan lang palagi na ang  lahat ng maliit nakakapuwing, ang gatuldok na mantsa ay nakakadumi pa din.”

                                                                               

Repost

Para sa kaibigan ko... Kaya mo yan!

Dedicated to my friend, Ms. Ruby =)

Dedication

Lets talk about LIFE

Life...it's not about how well you handle it by yourself, but it's all about on how determine you are in facing your fears as you make step forward.
It's not about how good you play with it, but it's about how focus you are to stay in the game.
It's not about how good you are in running when your enemy attack you, but it's on how powerful you are in facing them.
It's not only about how you speak, but it is also on how you deliver it and make it happen for real. It's not about how professional you are in dealing with different people who have different walks in life, but it is on how you put yourself into them,giving the best that you can in understanding them, even though they don't ever cared in understanding you.
It's not only about the heart that really matters, but,it is also with your brain,that two always go as one. And if you have succeeded to make that two as one,then,you'll end up very good in decision makings. It's not only seeing an assurance, but, it is on how you do it.
It's not only for the convenience,but also with this what-so-called risk takings. It's not about your capacity to continue living, but it's about the fate made by God. It's not about those trending, but it is all about you to assure it to yourself.
Always remember, in life...Good thing comes after the adversity.

                                                                                                                                  

A K O

Hindi ako matalino.
Hindi rin naman bobo.
Wala ngang sinabi.
Pero may sense ang sinasabi.

Malayo sa normal.
Mas lalo na din sa abnormal.
Kumbaga nasa pagitan lang.
Walang labis,walang kulang.

Isang mukhang ordinaryo.
Ngunit ang masasabi ko, "hindi ako ordinaryo".
Hindi ako isang hambog.
Na tulad ng isang tangang tatapak basta-basta sa bubog.

Tao ang turing sa sarili
Sapagkat ako'y 'di makasarili.
Nahuhusgahan ng marami
Bilang ganti,bigyan sila ng ngiting 'di mawari.

Sanay mag-isa.
Pwede ring may kasama.

Ngayon.ikaw na bumabasa.
Ginawa ito para papurihan ka.
Sapagkat kung akala mong ika'y nag-iisa.
Ika'y maling-mali at dapat mo na itong itama.

Ganyan lang talaga mga "teenager"
Palaging hanap ang "trigger".
Mapupusok sabi ng karamihan.
Ngunit naiintindihan naman ng iilan.

Basahin mo ito ngayon.
Ako, na ikaw na ngayon.
Ako, na isang tao.
May karapatang matuto.

Mula't sapol
Walang sinuman ang pwedeng tumutol.

Ako, na mayroong karapatan.
walang sinuman ang pwedeng dumungis sa aking pangalan.
Ako, na mayroong isip na matino.
Lalaking responsable at may matayog na prinsipyo.

Original composition of the author November Cabuena.               

LOVE QUOTES

ni BOB ONG

            Wag magmadali sa pag-aasawa. Tatlo, lima, sampung taon sa hinaharap, mag-iiba pa ang pamantayan mo at maiisip mong di pala tamang pumili ng kapareha dahil lang sa kaboses niya si Debbie Gibson o magaling mag-breakdance. Totoong mas importante ang kalooban ng tao higit anuman. Sa paglipas ng panahon, maging ang mga crush ng bayan sa eskwelahan e nagmumukha ring pandesal. Maniwala ka.
          Kung nagmahal ka ng taong di dapat at nasaktan ka, wag mong sisihin ang puso mo. Tumitibok lng yan para mag-supply ng dugo sa katawan mo. Ngayon, kung magaling ka sa anatomy at ang sisisihin mo naman ay ang hypothalamus mo na kumokontrol ng emotions mo, mali ka pa rin! Bakit? Utang na loob! Wag mong isisi sa body organs mo ang mga sama ng loob mo sa buhay! Tandaan mo: magiging masaya ka lang kung matututo kang tanggapin na hindi ang puso, utak, atay o bituka mo ang may kasalanan sa lahat ng nangyari sayo, kundi IKAW mismo!
Bakit ba ayaw matulog ng mga bata sa tanghali, alam ba nilang pag natuto silang umibig e hindi na sila makakatulog kahit gusto nila?
              Hindi lungkot o takot ang mahirap sa pag-iisa kundi ang pagtanggap na sa bilyon-bilyong tao sa mundo, wala man lang nakipaglaban upang makasama ka.
          Ang tenga kapag pinagdikit, korteng puso. Extension ng puso ang tenga. Kaya kapag marunong kang makinig, marunong kang magmahal.
              Pakawalan mo yung mga bagay na nakakasakit sa iyo kahit na pinasasaya ka nito. Wag mong hintayin ang araw na sakit na lang ang nararamdaman mo at iniwan ka na ng kasiyahan mo.

             Gamitin ang puso para alagaan ang mga taong malalapit sa iyo. Gamitin ang utak para alagaan ang sarili mo.

               Parang elevator lang yan eh, bakit mo pagsisiksikan ang sarili mo kung walang pwesto para sayo, eh meron namang hagdan ayaw mo lang pansinin.
              Pag may mahal ka at ayaw sayo, hayaan. malay mo sa mga susunod na araw ayaw mo na din sa kanya. naunahan ka lang.
              Hiwalayan na kung di ka na masaya. walang gamot sa tanga kundi pagkukusa.
            Pag hindi ka mahal ng mahal mo, huwag kang magreklamo. kasi may mga tao rin na di mo mahal pero mahal ka… Kaya quits lang.
           Kung maghihintay ka ng lalandi sayo, walang mangyayari sa buhay mo. Dapat lumandi ka din.
             Kung hindi mo mahal and isang tao, wag ka nang magpakita ng motibo para mahalin ka nya..

          Lahat naman ng tao sumeseryoso pag tinamaan ng pagmamahal. Yun nga lang, hindi lahat matibay para sa temptasyon.

             Huwag mong bitawan ang bagay na hindi mo kayang makitang hawak ng iba.
             Huwag mong hawakan kung alam mong bibitawan mo lang.
             Huwag na huwag ka hahawak kapag alam mong may hawak ka na.
             Mahirap pumapel sa buhay ng tao lalo na kung hindi ikaw ang bida sa script na napili niya.

Songs in TWILIGHT!!!

      

                                                       More songs to come!!! ENJOY!!!