Tuesday, June 03, 2014

I couldn't go wrong

Time flies stupidly and furiously fast and all I could do is to stare the nothingness and proceed with my life.
I've been stuck in here. In this place where I cannot go out because I am stuck. I want to be successful and I am waiting and praying for the right time. The right time to spread my wings widely and freely.

I don't wanna be a failure and I don't wanna go back in my past.

As much as possible I wanna remain here and to look forward to my future.
 I will keep on waiting. Waiting for everything.

I will make myself feel happy about everything.

Naalala ko lang ng tanungin nya ako kung "heto na ba ang gusto ko sa buhay?" "kung heto na ba ang pangarap ko talaga sa buhay?"

I knew that he knew just by the sight of me na "hindi" and sagot ko.
I love doing the things I love to do.

Of course hindi pa ito ang gusto ko sa buhay ko.
Gusto kong marating at makamit ang mga pangarap ko.

For now, maghihintay muna ako at magtitiis. Patatapusin ko lang ang kapatid ko sa pag-aaral and then I will fly away. I will gonna start making my name. I will gonna start building my dreams.

Mahirap ang mag-isa, pero God knows everything.

People change constantly. Lahat nagbabago.
Komplikado ang buhay.
Hindi lahat ng gusto mo nakukuha mo sa isang iglap.
Hindi lahat ng taong maayos at maganda ang pinapakita sayo sa una, ay ganoon pa rin sila sa iyo habang buhay.
Not unless kung tunay mo silang kaibigan
Pero maging kaibigan, katuwang sa buhay, bestfriend, boyfriend, kapatid, magulang, atbp.lahat....lahat lahat nagbabago yan.
Mararamdaman mo yang paunti-unting pagbabago. Na sa simula ay 'feeling heaven' pa, pero pag nagtagal, wala na. The spark is slowly fading away.
At yun ang kinakatakutan ko.
That is why I don't usually gain many friends, I don't usually talk many things about me, I don't usually involve myself in to people around me because I am afraid sa katotohanan.
Hindi ko kasi matake yung katotohanan na ganito...
"Di ba nagsimula naman lahat sa una na masaya, maligaya,maayos at alam mo yun fruitful and awesome, and then people tend to get used to the idea and to the companionship and then boom!!! Lahat nagbago na. Yung dating masaya, naging normal na, yung dating epic naging normal na, yung naging sweet naging mapait na, yung dating punong-puno ng pagmamahalan, bigla na lang nawala,natigil..."

Hindi ko yun maintindihan.
Hanggang ngayon!!!!

Hindi ba pwedeng magbago ka para sa ikakaganda ng lahat? Yun bang you change for the better pero yung pagkatao mong maganda, yung samahan, yung ugali mong maganda ay hindi magbago.

Pakiramdam ko, yung relasyong ganoon, it only exist sa Friendship thing.
Haayyyy!!!! Kagulo. Kalungkot.
Morbid masyado.

 I DO NOT HATE CHANGES, I JUST DON'T GET IT WHY PEOPLE CHANGE FOR THE BETTER BUT THINGS TURNED OUT THE WORST.